Co jest najważniejsze?

Co jest najważniejsze by Kornelia Orwat

Siedzę na placu zabaw. Słońce jeszcze świeci, choć wieczór. Dzieci bawią się w najlepsze, a ja…

O rety, znów nie zrobiłam prasowania. Kiedy ja zrobię kolację? Kurczę, w domu bałagan, a ja tu sobie siedzę!

Zamiast cieszyć się chwilą – jestem myślami gdzie indziej i zadręczam się.

Zadręczam się wyrzutami sumienia, że czegoś nie zrobiłam, że coś przegapiłam. A przecież nie przegapiam najważniejszego! Nie przegapiam dorastania dzieci. Nie przegapiam, jak biegają, bawią się i cieszą. Przecież to takie ważne, że im towarzyszę. Ważne dla nich, choć pewnie nie zdają sobie z tego sprawy, ale też ważne dla mnie.

Cieszmy się dziećmi.

Tak szybko urosną i nie będą nas potrzebować. Zaraz, zaraz, wróć… Nie będą nas potrzebować? Hmmm, czy moja Mama to czyta? Moja Mama, która lubi gderać, że małe dzieci spać nie dają, a duże dzieci żyć nie dają. Moja Mama, która za wnukami skoczyłaby w ogień i nieba by im przychyliła. Która cierpliwie znosi moje telefony w stylu: „Mamo, przypomnij mi ten przepis na bułkę drożdżową”! A podawała mi go z dziesięć razy. Jak ja jej potrzebuję – jest daleko, ale jak anioł stróż zawsze gotowa doradzić i pomóc. Zawsze gotowa powiedzieć: „Nie przejmuj się bałaganem. Pomyśl, czy za dziesięć lat będziesz martwić się tym, że za mało sprzątałaś, czy tym, że za mało czasu spędzałaś z dziećmi?”.

Gwiazda mówi „Mamo, zagraj ze mną w grę.” A ja myślę: „Jejku, powinnam ogarnąć kuchnię.”

Co ważniejsze, co pilniejsze?!

A co, jeśli obie rzeczy są ważne i pilne jednocześnie?! Jak sprzątnę, będę miała wyrzuty sumienia, że nie bawię się z Gwiazdą. Jak pobawię się z nią, będę miała problem z niemyśleniem o bałaganie, który na mnie czeka. Ech!

Coś na pewno na mnie czeka. Czeka na mnie ustawienie sobie priorytetów. Niedawno pewna starsza pani, matka czwórki dorosłych dzieci i babcia trzech wnuczek, przypomniała mi ważną rzecz, o której nie mówią w szkole ani nawet na kursach przedmałżeńskich (mnie w każdym razie nie mówili).

Powiedziała CO jest najważniejsze. KTO jest najważniejszy.

Jaka jest hierarchia ważności w naszych relacjach z innymi ludźmi.


Kto jest dla mnie najważniejszy?

No właśnie, jaka jest moja hierarchia relacji? Najważniejszy dla mnie jest mąż, potem dzieci, następnie moja mama (bo tata już nie żyje) i siostra, później dalsza rodzina i przyjaciele, a dopiero na końcu – inni ludzie.

Oczywiście dla ludzi wierzących na pierwszym miejscu będzie Bóg. To na nim będziemy, jak na skale, budować nasze relacje.

No dobrze, a co będzie w końcu z tym prasowaniem, sprzątaniem, gotowaniem?

Ha! Ponad rok temu zaklinałam rzeczywistość książką „Sztuka sprzątania” Dominique Loreau. Ale coś się nie chce ta rzeczywistość zakląć i nadal nie lubię sprzątać…

Autor: Kornelia Orwat

To ja. Kornelia zwana Werką, żona męża i mama trójki nastolatków: absolwenta liceum, licealisty i siódmoklasistki. Od 2011 roku tkwię w szaleństwie zwanym edukacją domową. Lubię pisać (nie tylko bloga), spacerować, robić na drutach i szydełkować. Uczę się korekty tekstu i bycia minimalistką. Czasami śpiewam w chórze. Jestem autorką dwóch książek o edukacji domowej: „Droga w nieznane? Edukacja domowa dla początkujących” i „Edukacja domowa niejedno ma imię. Mentorzy edukacji”.

5 komentarzy

  1. Posprząta się samo (później) 😉

    Pomyśl, że już wkrótce odpadną Ci (na krótko, ale zawsze coś) myśli o gotowaniu, zmywaniu, sprzątaniu, a nawet praniu.
    Zrobią to inni!
    Ba, zajmą się nawet Twoimi dziećmi!
    A Ty pogapisz się w niebo, popływasz w basenie, pojeździsz konno (?), napijesz się kawy, pogadasz z tym i z tamtym (może nawet nie o dzieciach i innych obowiązkach), pośmiejesz się, pograsz, poczytasz, poleniuchujesz!!!
    To się nazywa „Wakacje”! 🙂

    1. Zwykle mówię do Jurka :”OK, pogram z Tobą, ale męczy mnie strasznie bałagan. Ty ogarnij klocki, ja naczynia i za 10 minut spotykamy sie u Ciebie w pokoju na graniu” albo „Posprzątamy razem, a potem pogramy razem”. Idea jest taka, żeby powoli przekazywać sprzątanie w młodsze ręce.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *