Piszę ten tekst z wakacji, z Mazur. Piszę na smartfonie, siedząc na żaglówce, zawinięta w śpiwór, bo Mazury to nie Wyspy Kanaryjskie, zwłaszcza we wrześniu. Zacznę od wakacyjnego, mazurskiego, a nie kanaryjskiego (i nie na temat) dialogu z mężem: Ja: Coś mnie w tyłek pogryzło.Mąż: To nie ja.…Mąż: Może łosoś?Ja: Co? Łosoś mnie nie pogryzł!Mąż: Mówię, że może łososia zjemy na śniadanie? Gwoli ścisłości dodam, że jesteśmy na Mazurach, na żaglach z mężem sami. Jesteśmy sami we dwoje na jednej łódce, a obok nas,… Czytaj dalej Plany na nowy rok szkolny
rodzinie, edukacji domowej i upraszczaniu życia