Oczami misjonarza czyli o afrykańskiej rodzinie, edukacji i śmieciach

Odwiedził nas niedawno znakomity gość, brat Robert Wieczorek, kapucyn z zakonu Braci Mniejszych Kapucynów.

Brat Robert na co dzień pracuje jako misjonarz w Republice Środkowoafrykańsiej, w parafii Ndim. Polskę odwiedza raz na dwa lata i wtedy naciesza się rodziną, odwiedza przyjaciół i współbraci, a także, co bardzo ważne – podreperowuje swoje zdrowie. Bardzo się ucieszyłam, że znalazł czas, żeby i nas odwiedzić!

Chociaż odwiedziny brata Roberta miały charakter przyjacielsko-rodzinny, obudził się we mnie instynkt dziennikarski. Przecież misje i życie w Afryce to fantastyczny temat na wywiad!

Brat Robert ma piękny dar opowiadania. Jestem mu bardzo wdzięczna, że mimo zmęczenia (przyjechał do nas wieczorem, po długim dniu wypełnionym podróżą i spotkaniami) zgodził się na wywiad. Z pomocą i swoim profesjonalnym mikrofonem przybiegła do mnie przyjaciółka, Julia Rozbiecka. Julia jest reporterką Polskiego Radia Dzieciom i twórczynią internetowego radia Antenka, i nie byłaby sobą, gdyby przegapiła taką okazję! Julia, dziękuję!!!

Przedstawiam Wam dwa fragmenty przeprowadzonego przez Julię wywiadu – wypowiedzi brata Roberta na tematy najbardziej bliskie tematyce tego bloga. Resztę tej niesamowicie ciekawej gawędy Julia zachowała na inną okazję (nie mogę się jej doczekać!). 

Zanim wysłuchacie audycji, zapraszam do przeczytania kilku słów na temat Republiki Środkowoafrykańskiej. Informacje zaczerpnęłam ze strony internetowej Fundacji Kapucyni i Misje:

Republika Środkowoafrykańska to średniej wielkości państwo położone w centralnej części kontynentu afrykańskiego. Kraj pierwotnie był zamieszkiwany przez Pigmejów, w późniejszym okresie przybywały do niego różne afrykańskie plemiona, uciekające przez arabskimi handlarzami niewolników. Od końca XIX w. kraj był kolonią francuską, a w 1960 roku odzyskał niepodległość.
Powierzchnia RCA to 622 984 km² . Porównując z Polską, RCA jest 2 razy większa od naszego państwa i żyje tam prawie 10 razy mniej ludzi.
Panuje tam klimat gorący i wilgotny. Temperatury w większości przekraczają 25°C. Do charakterystycznych zjawisk pogodowych należą burze i deszcze zenitalne padające przez ponad 150 dni w roku.
Pomimo , że kraj posiada bogactwa naturalne, RCA jest słabo rozwiniętym krajem rolniczym, gdzie 70% społeczeństwa utrzymuje się z uprawy roli i leśnictwa.
Kraj ten jest jednym z niewielu państw na świecie, które zbankrutowało. W stolicy kraju, Bangui, w głównej siedzibie banku narodowego widnieje informacja, że został on zamknięty aż do odwołania.

Historia Republiki Środkowoafrykańskiej od czasów odzyskania niepodległości to nieudolne, często krwawe rządy satrapów, rebelie i wojny domowe.

O trudnym czasie rebelii z 2003 roku brat Robert napisał fascynującą ksiażkę zatytułowaną “Pęknięte serce Afryki”. Polecam też dwie inne ksiażki brata Roberta: “Listy z serca Afryki” oraz “Koptowie. Staliśmy się śmieciem tego świata”.

„Listy z serca Afryki” są zbiorem listów pisanych w latach 1994 – 2001. Barwnych i pełnych humoru – tak jak gawęda brata Roberta, którą za chwilę usłyszycie.

Książka „Koptowie” dokumentuje dwuletni pobyt brata Roberta w Egipcie. Opowiada o egipskich chrześcijanach – Koptach. O ich historii i teraźniejszej, niełatwej koegzystencji z muzułamanami. O zabalin, czyli śmieciarzach (wspominałam o nich tutaj), bo taką rolę społeczną pełnią w Kairze Koptowie z dzielnicy Mokattam. To naprawdę niezwykła książka o niezwykłych ludziach!

Wszystkie trzy książki są dostępne w księgarni internetowej wydawnictwa Serafin, które jest własnością krakowskiej prowincji Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów.

Jeśli chcielibyście wesprzeć projekty braci misjonarzy takie jak budowy studni czy centrum edukacyjnego dla młodzieży lub po prostu wspomóc ludność tego biednego, pogrążonego w chaosie kraju, możecie wpłacić jakiś grosz na konto Sekretariatu Misyjnego Braci Mniejszych Kapucynów:

PKO BP:
97 1020 2892 0000 5502 0016 6371

A jeśli macie ochotę spróbować kawy z serca Afryki, zapraszam Was do internetowego sklepiku kapucyńskiego!

Pokój i dobro!

„Oczami misjonarza” – wywiad z bratem Robertem Wieczorkiem

Autor: Kornelia Orwat

To ja. Kornelia zwana Werką, żona męża i mama trójki nastolatków: absolwenta liceum, licealisty i siódmoklasistki. Od 2011 roku tkwię w szaleństwie zwanym edukacją domową. Lubię pisać (nie tylko bloga), spacerować, robić na drutach i szydełkować. Uczę się korekty tekstu i bycia minimalistką. Czasami śpiewam w chórze. Jestem autorką dwóch książek o edukacji domowej: „Droga w nieznane? Edukacja domowa dla początkujących” i „Edukacja domowa niejedno ma imię. Mentorzy edukacji”.

2 komentarze

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *